Alain Caron
Chef cuisinier & photographies
Chef kok & fotografies
website: www.villagedechefs.com

 

  
 


Extrême Hollande par: Alain Caron (Pays Bas)
Les hollandais n’ont pas la même culture culinaire que la France, l’Italie, l’Espagne ou même l’Allemagne, peut-être parce qu’ils ont été coupés par le calvinisme…ou le manque de soleil (je pense que cela y fait beaucoup dans la gastronomie). Le paradoxe de ce pays (où je vis depuis 30 ans) c’est qu’il fournit l’ensemble de l’Europe avec les légumes, les produits laitiers, les fleurs…ils sont partout, là où il y a de nouveaux produits, là où il y a du business à faire. Ils étaient là pour le sel de Guérande, les vins de Bordeaux… Un petit pays de grands navigateurs, allant voir le monde, et le monde venant à eux par les ports. Il y a beaucoup de boutiques de produits asiatiques, japonais, chinois, indonésiens, exotiques… et plus de restaurants qu’avant, c’est incroyable. Il en ouvre tout le temps !. Dans la petite gastronomie, beaucoup de français (les hollandais sont très francophiles), d’italiens. En général, les hollandais dépensent peu pour la nourriture ou l’habillement. Ils font attention, ils comptent. Par exemple, quand je fais un dîner pour eux (je suis chef indépendant), ils discutent toujours le prix. La base gastronomique ne bouge pas trop, question de connaissance, d’éducation au goût. On se ravitaille. Le travail se finit très tôt, on mange vite pour avoir le temps de faire autre chose. Mais en haute gastronomie, il y a de très bons chefs, beaucoup d’étoilés. C’est un pays riche et le top bouge et voyage beaucoup. 
Il y un développement des cours de cuisine pour tous les budgets, des cours de dégustation aux vins et les hollandais, quand ils s’intéressent au vin ! On trouve de plus en plus de marchands de vins, de boutiques spécialisées.

 
Hollanders hebben niet dezelfde culinaire cultuur als Frankrijk, Italië, Spanje of Duitsland. Wellicht omdat ze afgesneden zijn door de calvinisme, of het gebrek aan zon. Ik denk dat dat een grote factor is in de gastronomie. Een paradox van dit land waar ik in inmiddels als 30 jaar leef is dat ze aan heel Europa groenten, melkproducten en bloemen leveren. Ze zijn overal, daar waar nieuw producten zijn, daar waar business gevoerd moet worden. Ze waren daar voor zout uit Gérande, voor wijn uit Bordeaux, een kleine landje, met grote ontdekkingsreizigers die naar de wereld toe gingen en de wereld kwam naar hun toe door middel van de havens. Er bevinden zich hier veel winkels met Aziatische producten, Japanse producten, Indonesische producten, exotische producten en er zijn nu meer restaurants dan vroeger, het is ongelofelijk, Ze blijven maar open gaan! In de kleine gastronomie, veel Fransen (Hollanders zijn erg francofiel), veel Italianen. Algemeen gesproken geven Nederlanders weinig uit voor kleding of voedsel, ze zijn voorzichtig, ze tellen. Bijvoorbeeld, als ik voor ze kook (ik ben onafhankelijke chef), discussiëren ze over de prijs. De basis van de Gastronomie verandert niet al te veel, het is een kwestie van kennis, en van educatie aan smaak. Men bevoorraadt zich, het werk eindigt heel vroeg, we eten snel om tijd te hebben voor andere dingen; maar in de ‘haute cuisine’ zijn hele goede chefs, veel sterren, veel gedecoreerden, het is een rijk land en de elite beweegt en reist veel. Er vindt een ontwikkeling plaatst in kooklessen voor alle budgetten, in wijn proeverij lessen en de Hollanders wanneer ze om wijn geven is het ook echt wat. Men vindt steeds meer wijnverkopers en gespecialiseerde winkels.