| |
Je vous parle d’un temps que les moins de vingt ans ne peuvent pas connaitre . Les dieux d’Ajax régnaient sur le football européen, l’amour était libre dans le parc, Et c’était a celui qui avait le vélo le plus déjanté de la ville le quartier rouge brillait de ses Mille feux. Aujourd’hui c’est devenu Disneyland et les couleurs de cette carte postale ont bien fanées. On ne fume plus dans les bars bruns et les coffes-shop ferment un a un .. Les homosexuels sont mort du sida et les derniers junkies errent édentés dans des banlieues De béton. Et comme si cela ne suffisait pas on assassine Van Gogh Alors Herman Brood. saute par la fenêtre Amsterdam, le vieillard boiteux se repose sur ses béquilles et attend encore la saison des tulipes.
Ik praat met u over een tijd dat mensen onder de 20 jaar niet kunnen kennen. De goden van Ajax regeerden over het Europese voetbal. Liefde in het park was vrij, het ging er om wie de meeste belabberde fiets had, de roze buurt scheen met duizend lichten. Vandaag de dag is het Disneyland geworden, en de kleuren van de ansichtkaart zijn gaan vervagen. In bars wordt niet meer gerookt, de koffieshops sluiten een voor een, homo’s zijn dood gegaan aan AIDS, de laatste junkies zwerven tandenloos in de buitenwijken van beton. En alsof dat nog niet genoeg was werd Van Gogh vermoord, en sprong Herman Brood uit een raam. Amsterdam, de manke bejaarde rust op zijn stokken, en wacht nog steeds op het tulpenseizoen.
|
