pers

Wat zoekt een Franse kunstenaar in Nederland? Of eigenlijk: wat vindt hij er? Wat is zijn actieradius in het hedendaagse artistieke landschap? Kan men dit lot in zijn œuvre terugvinden? Is er een rode draad tastbaar of zichtbaar in het eclectisme van deze beeldende kunstenaars die tenslotte dezelfde culturele achtergrond delen? Kunnen we hun eigenheid definiëren of vergelijken ?

Als organisatrice van deze eerste expositie van hedendaagse Franse kunst in Nederland heb ik deze identiteit tot leven willen brengen, met een groep kunstenaars die zich onderscheidt door zijn beeldende dialoog en zijn capaciteit om te verrassen en te inspireren. Uit Zutphen, Rotterdam, Den Haag, Alkmaar, Abcoude, Dordrecht, Ouderkerk a/d Amstel, Amstelveen en Amsterdam komen ze ons hun blik brengen aan de hand van enkele van hun werken, rond een ere-gast uit de Seinevallei: de schilder Christian Broutin van de beweging van de « Maxi-realisten » , wiens oeuvre alleen een soort mythologie is van wie hij de enige scenarioschrijver is.

Broutin onderscheidt zich door zijn manier waarop hij zijn omgeving weergeeft. Zijn unieke zeggingskracht nodigt ons uit in een surrealistisch universum te penetreren waar droom en realiteit door elkaar lopen. Hij exposeert een serie van 8 grote werken, opgedragen aan zijn moeder, die hij slechts de eerste 4 jaar van zijn leven heeft gekend, geheten “De snelheid van het licht”. De titel komt van een zin van Jean Baudrillard: « De dode sterren zijn een metafoor van de afwezigheid, hun licht bereikt ons desalniettemin. » Pascale Lefebvre, kunstenaar & organisator

De uitgenodigde kunstenaars :
Laurence Aëgerter, Jean-François Barrère, Pascale Bazille, Paula Bercken, Gilles Bœuf, Christian Broutin (Ere-gast), Alain Caron, Christophe Chaplet, Jonathan Charpentier, Chantal Cossais, Julie Dassaud, Patricia Dumez, Maïté Duval, François Gervais, Séverine Fain, Marie Godest, Lucie Georger, Nathalie Laureau, Pascale Lefebvre, Denis Le Gallic, Monique Renault, Nicole Ringes (postuum), Véronique Steijn, Alain Ulmer, Barbara van der Waal.